بررسی جامعه شناختی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و اختلالات شخصیتی دردانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی شهرستان شهرکرد درسال تحصیلی88-87

سرمایه اجتماعی موضوعاتی اعم از شدت و کیفیت روابط و تعاملات بین افراد و گروهها، احساس تعهد، اعتماد دوجانبه و هویت جمعی را در برگرفته و بعنوان یک حس تعلق و همبستگی، پایه بهم پیوستگی اجتماعی قرار میگیرد. در باب رابطه بین سرمایه اجتماعی و سطح سلامت روانی افراد، نه در بعد تئوریکی و نه در بُعد تجربی پیشرفت های چندانی حاصل نشده و یکی از دلایل این امر آن است که سرمایه اجتماعی بعنوان یک "مفهوم" هنوز دوران طفولیت خود را سپری می کند و ابعاد مختلف آن بطور دقیق مفهوم پردازی نشده است و نیازمند این است که توسط نظریه پردازان بطور شفاف مفهوم پردازی شود. در این پایان نامه دید ما به موضوع از دو بُعد جامعه شناسی و روانشناسی بود. به همین علت، جهت تبیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی و اختلالات شخصیتی از 2 دسته نظریات استفاده شد. دسته اول: نظریات صاحبنظران حوزه سرمایه اجتماعی(کاواچی، برکمن، پوتنام، کلمن، الستاد و ...) و دسته دوم: نظریات مرتبط روانشناختی در این حوزه(بالبی و اریکسون). تحقیق حاضر از نظر کنترل شرایط پژوهش و به لحاظ محتوی کاری از نوع پیمایشی است. برای اندازه گیری متغیرها و گرد آوری اطلاعات و داده ها از پرسشنامه کتبی استفاده شده است. برای سنجش متغیر مستقل(سرمایه اجتماعی) 11 شاخص در نظر گرفته شد که در مجموع شامل 41 گویه بود. متغیر وابسته در این تحقیق وجود یا عدم وجود اختلالات شخصیتی در دانش آموزان است که توسط آزمون بالینی چند محوری میلونiii با 175 گویه مورد سنجش درآمد. این آزمون یک مقیاس خودسنجی با 175 گویه بلی/ خیر است که 14 الگوی بالینی شخصیت و 10 نشانگان بالینی را می سنجد و برای افراد 18 سال و بالاتر استفاده می شود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی در 5 ناحیه آموزش و پرورش شهرستان شهرکرد بودند که پس از تکمیل پرسشنامه ها و وارد کردن نمرات در نرم افزار مخصوص این تست، داده ها در spss 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته نشان داد بین سرمایه اجتماعی و فراوانی های به دست آمده از میزان اختلالات شخصیتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و در مجموع، متغیرهای مشارکت اجتماعی، تعهد اجتماعی، حمایت خانواده، تعلق، تضاد خانواده، احساس نابرابری و روابط اجتماعی 6/33 درصد از تغییرات اختلالات شخصیتی را تبیین می کنند و بقیه به عوامل دیگری برمی گردند که در اینجا مورد سنجش قرار نگرفته اند. از نتایج مهم بدست آمده در این تحقیق نرخ بالای مشاهده شده 2 نوع اختلال شخصیت نمایشی و خودشیفته در بین دانش آموزان است که بسیار بالاتر از میزان قابل انتظار در جمعیت عمومی است. نرخ اختلال شخصیت نمایشی تشخیص داده شده در این تحقیق 9/6 درصد است که بیش از 2 برابر نرخ مورد انتظار است و در مورد اختلال شخصیت خودشیفته این میزان قریب به 9 برابر است.